అద్దం ముందు పిచుక
తన నీడను పొడుస్తోందిఅద్దం ముందు పిచుక
తరమాలని చూస్తోంది
చంపేస్తానంటోంది
అది నీడ
చంపేస్తానంటోంది
అది నీడ
కాదు కాదు పీడ
మారణ రక్కసి మేడ
మానవ భావాల గోడ
బలహీనత
మన హీనత
దాహం అది శాపం
అంతులేని వ్యామోహం
అదివ్రణం
మారణం
దురంతాల తోరణం
దానితోనా రణం ?
అది బింబం
నిజబింబం
నీతో సమం
నీ హృదయ జనితం
గెలవాలనేనా యుద్ధం ?
అది శుద్ధ వ్యర్ధం
మానవ హోమం
మనుగడకు మోసం
వింటావా ద్విజం
ఈ విషపు నిజం
నీ ఉపస్థితి
నీ చాయకు స్థితి
జగతికి విలయం వస్తే
నీ ఉనికే నశిస్తే
నీ ఉసురులు త్యజిస్తే
నిశ్శేషంగా చస్తే
నీతోనే నీ నీడ
పలాయనం జపిస్తుంది
ఈ గోడ ఈ మేడ
నీ స్థితినే ధరిస్తుంది .
ఈ కవిత చాలా కాలం క్రితమే రాసాను .దీనిలో మనిషిలో చెడు ఉంటుందని , సమాజంలో చెడును పోగొట్టాలంటే తనలోని చెడును వదిలించుకోవాలనే ఉద్దేశంతో రాసాను .కాని ప్రస్తుతం నా ఉద్దేశం మారి సమాజం లోని చెడే,మనిషిలో ప్రతిఫలిస్తుందనే ఆలోచనకు వచ్చాను .
మనిషికి ఒక మనిషి కలిస్తేనే కదా సమాజం ఏర్పడేది
రిప్లయితొలగించండిప్రతి మనిషిని మంచిని అలవాటు చేసుకున్నరోజున సమాజం మారదంటారా...??
మీ మొదటి అభిప్రాయమేసరయినదనుకుంటాను....కాదంటారా....