13, నవంబర్ 2010, శనివారం

పొసెసివ్ నేచర్ 
నా 
నాది 
నాతోనే ఉండాలనీ
నీ నవ్వుల సీతాకోక చిలుకలు నా తోటలోనే మురియాలనే 
అనాది భావాన్ని అంతం చేసాననుకున్నా 
అది అణిగి మణిగి నాలోనే ఉందని 
తెలుసుకోలేక పోయా 
ఒక వ్యతిరేక పవనం
నా ఎముకల్ని కొట్టినప్పుడో 
నా తలపుల్ని తట్టి నప్పుడో 
బయట పడ్డట్టుంది ,గమనించలేదు 
తల తిప్పి లోకం వైపు చూస్తున్నావు నువ్వు 
లోకంవైపు నుండి తల తిప్పి నీ వైపు చూస్తున్నాను నేను 
ఒక పలకరింపు కోసం ఒక చూపు కోసం 
ఎదురు చూడ్డం ఇటీవల నాకు కొత్త 
చిరునవ్వుతో స్ఫూర్తి పొంది 
ప్రపంచాన్ని గెలుద్దామనుకున్నా
ఆయుధాల్ని సమకూర్చలేని గతం 
యుద్దాల్ని జయించలేని మనోగతం 
వెక్కిరిస్తున్నట్లుంది,దిక్కరిస్తున్నట్లుంది 
పరాయి వాళ్ళతో కొలతలు వేస్తుంటే 
పరాయినవుతాననే భయం గుండెల్లో ఉందేమో?
అడుగుల కొలతల్లో అంగుళాల్లోకీ
వేగంలో సాగలేని తనానికీ 
జారిపోతాననే సంశయం ఉందేమో ?
ఆత్మ విశ్వాసం నుండి న్యూనతా లోయల్లోకి
కూలిపోతాననే అందోళనేమో?
మధురమైన ఊహలు మృగతృష్ణ లౌతాయని 
తల్లడిల్లిందేమో హృదయం 
భద్రత లేదని బ్రద్దలయ్యిందేమో మనసు 
స్నేహాన్ని అధికారంతో అడిలించాలేమని 
ఉక్రోషంతో ఆక్రోశంలా కొత్త వేషంలో 
కత్తుల్ని విసిరిందనుకుంటా?
ఏంటా ధ్వని ? నాదా? మనిషిదా?
మగాడిదా?మృగాడిదా?
చెవులకు కంపరం పుట్టిస్తోంది 
తనువును జలదరింప జేస్తోంది 
ఆత్మ ప్రకంపన అపస్వరాల నేపథ్యం ఇస్తోంది 
భయం వేస్తోంది ,దు:ఖం పెల్లుబుకుతోంది 
స్నేహమా నీకెలా ఉందో?నాకిలానే ఉంది 
ఆపెయ్యాలి ,అంతం చెయ్యాలి ఎలా ?
తెలుసు ,బాధ్యతా బరువూ నాదే
తెలియదు ,నా ఒక్కడి వల్ల అవుతుందో?లేదొ?

కామెంట్‌లు లేవు:

కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి


Blog designed by Gopi varaprasad Rao,Cell:9247171248